ایو سن لوران از خانواده‌ای فرانسوی‌تبار در شهر اوران واقع در الجزایر که مستعمره سابق فرانسه بود، متولد شد. سن لوران در دوران کودکی عروسک هایی از جنس کاغذ می ساخت و با الهام از همین کاردستی ها برای مادر و خواهرانش میشل و بریجیت لباس طراحی می کرد.

شروع فعالیت هنری

او در سن ۱۷ سالگی زادگاه خود را ترک کرد و برای دنبال کردن حرفه طراحی جامه‌های تماشاخانه‌ای و لباسهای زنانه به پاریس مهاجرت نمود. سن لوران برای مدت کوتاهی به تحصیل در یک آموزشگاه طراحی مد به نام چمبر سیندیکیل پرداخت و در ۱۷ سالگی جایزه اول مسابقه‌ای بین‌المللی برای طراحی یک لباس کوکتل را از آن خود کرد. در پاریس نخستین طرح‌های خود را به مدیر مجله وگ (Vogue) که یکی از معروف‌ترین مجلات مد است، ارائه نمود و پس از آنکه میشل دو برونهاف، سردبیرمجله وگ  سن لوران را به کریستاین دیور (یکی از طراحان بزرگ مد) نشان داد، او بلافاصله به عنوان دستیار دیور استخدام شد.

سن لوران به عنوان تحت‌الحمایه دیور و طراح اصلی خانه دیور، در سن ۲۱ سالگی(در سال ۱۹۵۷ میلادی) شد مجموعه‌­ی لباس­‌های طراحی شده توسط او در بهار سال ۱۹۵۸، شرکت را به طور قطع از ورشکستگی مالی نجات داد، پس از معرفی لباس هایی برای کلکسیون دیور در سال ۱۹۵۸، پلیورهای یقه اسکی خوش‌پوشی به سبک بیتنیک روز و ژاکت‌های چرمی مشکی خزداری را به سال ۱۹۶۰، ارائه کرد.

او در همین سال ها، نام خانوادگی خود را به سن لوران کوتاه کرد، چرا که از نظر مطبوعات بین المللی، املای نام سه بخشی او سخت و دشوار بود.

در همان سال برای خدمت وظیفه عمومی، به ارتش فرانسه پیوست که در پی آن دستخوش ناراحتی‌های عصبی و روحی گردید و طراح مد مارک بوهان جای او را در خانه دیور گرفت.

اوج فعالیت حرفه ای

سن لوران در سال ۱۹۶۲ میلادی، سالن طراحی لباس خود را با نام خانه ایو سن لوران افتتاح کرد و در مدت زمان کوتاهی به یکی از تاثیرگذارترین طراحان مد پاریس تبدیل شد. او پوشیدن شلوار را توسط زنان، (در طرح‌های شهری و محلی) باب نمود و با تغییر قواره و ترکیب جامه‌های مخصوص مردان و تبدیل آن به جامه‌های زنانه، استاندارد جدیدی برای دنیای طراحی لباس خلق کرد. طراحی کت و شلوارهای رسمی نظیر اسموکینگ (تاکسیدوی زنانه) برای بانوان، از جمله ابتکارات و نوآوری‌های او بود. سن لوران همچنین در سال ۱۹۷۷ عطر محبوب اوپیوم را به بازار ارائه داد.

ایو سن لوران چهل سال تمام به آفرینش هنری در عرصه لباس، عطر و اشیاء زینتی پرداخت. وی بخاطر ایجاد دگرگونی‌هایی عمیق در صنعت جهانی مد لباس و نوع لباس‌هایش که متناسب با تغییر نقش اجتماعی زنان در جامعه غرب بود، به شهرتی جهانی رسید. از جمله طرح‌های او می‌توان لباس عروسی فرح دیبا، همسر محمدرضا پهلوی، آخرین شاه ایران را نام برد.

وی در سال ۲۰۰۲ میلادی خود را بازنشسته کرد و در تاریخ ۱ ژوئن ۲۰۰۸ در خانه‌اش در شهر پاریس درگذشت.

دسته بندی شده در:

برچسب ها:

,